«تحصیل دختران نه تنها یک تکلیف شرعی، بلکه یک ضرورت اجتماعی است. این حق اساسی توسط قوانین الهی محافظت شده، در آموزههای اسلامی مورد تأکید قرار گرفته و توسط منشورهای بینالمللی تقویت و در قوانین اساسی ملی بهطور قوی تثبیت شده است.»
نشست دو روزه سازمان همکاری اسلامی محور موضوعی آموزش دختران در جوامع اسلامی (روزشنبه،۲۲جدی) در اسلامآباد آغاز شد، در این نشست بیش از ۱۵۰ شخصیت بینالمللی از جمله دانشمندان، سفیران، وزیران کشورهای مختلف، علمایدینی، نمایندگان سازمانهای بینالمللی از جمله، یونسکو، یونیسف و بانک جهانی شرکت کردهاند.
«آموزش دختران در جوامع اسلامی، چالشها و فرصتها » که از محور گفتوگوی این نشست عنوان شده، اشتراک کنندهگان از جمله محمد بن عبدالکریم عیسا، دبیرکل سازمان همبستگی جهان اسلام، ملاله یوسفزی، فعال آموزش و برندهی جایزه صلح نوبل، ممنوعیت آموزش دختران در کشورهای اسلامی را در تضاد با آموزههای دینی دانسته و تاکید کردهاند که در اسلام ممانعتی برای آموزش دختران وجود ندارد. این کنفرانس بینالمللی با وجود عدم اشتراک مقامهای حکومت سرپرست افغانستان با تاکید بر اهمیت آموزش دختران در کشورهای اسلامی روزیکشنبه،۲۳جدی پایان یافت.
“تحصیل دختران نه تنها یک تکلیف شرعی، بلکه یک ضرورت اجتماعی است”
شرکتکنندگان در این کنفرانس با صدور یک قطعنامه 17 مادهای ، تاکید کردند که فراگیری علم برای زنان نه تنها بهعنوان یک مسأله شرعی، بلکه بهعنوان نیاز ضروری جامعه مطرح شده است. در بخشی از قطعنامه آمده است: «تحصیل دختران نه تنها یک تکلیف شرعی، بلکه یک ضرورت اجتماعی است. این حق اساسی توسط قوانین الهی محافظت شده، در آموزههای اسلامی مورد تأکید قرار گرفته و توسط منشورهای بینالمللی تقویت و در قوانین اساسی ملی بهطور قوی تثبیت شده است.»
ماده پنجم این قطعنامه نسبت به ایدئولوژیها، هنجارها و الگوهای فرهنگی که مانع آموزش دختران میشود، هشدار داده و اقدامات علیه زنان را بهعنوان استفاده از اصول دینی برای مشروعیت بخشیدن به سیاستهای محرومیتسازی عنوان کرده است.در قطعنامه آمده است: «صدور فتواها و نظرات افراطی که ریشه در هنجارهای فرهنگی دارند و مانع از تحصیل دختران میشوند، تعصبات اجتماعی را علیه زنان تقویت کرده و سوءاستفاده از اصول دینی را برای مشروعیتبخشی به سیاستهای محرومیتسازی نشان میدهند.»
“وقت آن رسیده است که رهبران کشورهای اسلامی صدای شان برای آموزش دختران در افغانستان بلند کنند”
ملاله یوسفزی، فعال آموزش و برندهی جایزهی صلح نوبل در نشست محور« آموزش دختران در کشورهای اسلامی» با اشاره با اینکه «طالبان» حق آموزش را از دختران در افغانستان گرفته تاکید کرده که هماکنون افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران در آن طی سه سال گذشته از آموزش محروم هستند.
او با اشاره به اینکه رهبران کشورهای اسلامی صدای شان برای آموزش دختران در افغانستان بلند کنند تاکید کرده که « بهعنوان رهبران مسلمان، اکنون زمان آن است که صدای خود را بلند کنید و از قدرتتان استفاده کنید. شما میتوانید رهبری واقعی و اسلام واقعی را نشان دهید.»
“این عمل اپارتاید جنسیتی است، یک نسل کامل دختران از بین می رود”
این فعال حقوق آموزش روزگذشته در دومین روز این نشست محروم کردن زنان و دختران از دسترسی به آموزش در افغانستان را ایجاد «اپارتاید جنسیتی» دانسته و افزوده که یک نسل کامل از دختران در افغانستان زیر کنترول «طالبان» از بین میرود.
این نشست با بیش از ۱۵۰ شخصیت، از جمله وزرا، سفرا، دانشمندان از ۴۴ کشور ونمایندگانی از سازمانهای بینالمللی، از جمله یونسکو، یونیسف و بانک جهانی بدون نمایندگانی از امارت اسلامی و افغانستان برگزار گردید.
خالد مقبول صدیقی، وزیر معارف پاکستان (شنبه، ۲۲ جدی) گفت که هیچکس به نمایندگی از افغانستان در این نشست حضور نداشت.
ریس جمهور اسبق ممنوعیت آموزش طالبان را توجیه ناپذیر دانست
در خبرنامهای که از سوی دفتر آقای کرزی نشر شده، آمده است: «حامد کرزی رییسجمهور پیشین افغانستان، تعلیم دختران را یک حق مسلم و تردیدناپذیر دانسته، ممانعت از آن را خلاف منافع ملی و مصالح علیای کشور و توجیهناپذیر میداند.»
امضا کننده معاهده دوهه با طالبان خلیلزاد: “این نشست حرکتی تبلیغاتی بود”
زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین ایالات متحده برای صلح افغانستان، در توییتی نوشت که:«پاکستان با برگزاری این نشست باید طالبان را که محدودیتهای شدیدی بر آموزش دختران اعمال کرده، شرمنده کند. او این نشست را حرکتی تبلیغاتی در چارچوب تنشهای اخیر با طالبان و پاکستان دانسته است.»
افغانستان در حال حاضر تنها کشوری در جهان است که دختران و زنان آن از حق آموزش، تحصیل و کار محروم اند. و در بیش از سه سال گذشته بیش از ۸۰ فرمان محدود کننده علیه زنان و دختران صادر گردیده اند که این محدودیتها موجب حذف آنان از بسیاری جنبههای زندهگی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور شده است. اما وجود فشارهای داخلی و خارجی، همچنان اعمال محدودیتها و تشدید سرکوب مطالبات زنان ادامه دارد.